بهترین راه برای درک الزامات GAAP ، بررسی ده اصل حسابداری است.

1.اصل نهاد اقتصادی


تجارت به عنوان نهادی جداگانه در نظر گرفته می شود ، بنابراین فعالیت های یک تجارت باید از فعالیت های مالی صاحبان مشاغل آن جدا باشد.


2. اصل واحد پولی


فرض واحد پولی به این معناست که فقط معاملات به مبلغ دلار آمریکا می تواند در سوابق حسابداری لحاظ شود. توجه به این نکته مهم است که حسابداران اثرات تورم را بر روی مقادیر ثبت شده دلار نادیده می گیرند.

3. اصل دوره زمانی


فعالیت های تجاری ممکن است در فواصل زمانی کوتاه و مشخص گزارش شوند که ممکن است هفته ها ، ماه ها ، سه ماهه ها ، یک سال تقویمی یا سال مالی باشد. فاصله زمانی باید در عناوین صورتهای مالی مانند صورت سود ، صورت جریان وجوه نقد و صورت حقوق صاحبان سهام مشخص شود.


4. اصل هزینه


در اصل هزینه هزینه تاریخی یک مورد ذکر شده است. این اشاره به پول نقد یا معادل نقدی دارد که برای خرید یک مورد در گذشته پرداخت شده است. این مقدار دارایی برای تورم تنظیم می شود. هزینه تاریخی در صورتهای مالی گزارش می شود.

 

5. اصل افشای کامل


کلیه اطلاعاتی که مربوط به تجارت است و برای وام دهنده یا سرمایه گذار مهم است باید در محتوای صورتهای مالی یا در یادداشتهای صورتها افشا شود. این دلیل آن است که پی نوشت های زیادی به صورت های مالی پیوست می شود.

 

6. رفتن به اصل نگرانی


این اصل حسابداری به قصد تجارت برای ادامه فعالیت ها و تعهدات خود در آینده ای قابل پیش بینی و عدم انحلال تجارت اشاره دارد.

 

7. اصل تطبیق


اصل تطبیق ایجاب می کند که مشاغل از مبنای تعهدی حسابداری استفاده کرده و درآمد مشاغل را با هزینه های تجاری در یک بازه زمانی مشخص مطابقت دهند.

به عنوان مثال ، کارمزدهای فروش باید در همان دوره حسابداری که درآمد فروش ایجاد شده است (و نه هنگام پرداخت آنها) ثبت شود.

 


8. اصل شناخت درآمد


بر اساس حسابداری تعهدی ، درآمد باید در صورت سود و زیان در دوره کسب درآمد گزارش شود. این بدان معنی است که به محض فروش کالایی یا انجام خدمات ، درآمد حاصل از آن شناسایی می شود. این صرف نظر از این است که پول دریافت می شود یا نه.

 

9. اصل ماده بودن


اصل مهم بودن به اشتباه در سوابق حسابداری در هنگام ناچیز یا غیرمهم بودن مبلغ اشاره دارد. به دلیل اصل اهمیت بودن ، صورتهای مالی معمولاً مقادیری را جمع می کنند که به نزدیکترین دلار بسته می شوند.

 

10. اصل محافظه کاری


اگر حسابداران درباره نحوه گزارش دادن مورد مطمئن نیستند ، اصل محافظه کاری خواستار شناسایی سریع هزینه ها و بدهی های احتمالی آن است. این حسابدار را به پیش بینی خسارات و انتخاب گزینه دیگری که منجر به درآمد خالص کمتر و یا مقدار دارایی کمتری می شود ، می کند.

 

به عنوان مثال ، دعاوی احتمالی ممکن است به عنوان ضرر محسوب شود و گزارش شود اما سود بالقوه از منابع دیگر چنین نیست.

 


10 اصل GAAP چیست؟


ده اصل وجود دارد که می تواند به شما در درک رسالت استانداردها و قوانین GAAP کمک کند.

 

1. اصل قاعده مند بودن


این اصل بیان می کند که حسابدار از قوانین و مقررات GAAP پیروی کرده است.

 

2. اصل سازگاری


حسابداران باید همه موارد را دقیقاً به همان روشی که ثابت شده است وارد کنند. با استفاده از استانداردهای مشابه در فرآیند گزارش دهی ، حسابداران می توانند از خطا یا مغایرت جلوگیری کنند.

در صورت تغییر استانداردها یا به روزرسانی ، از حسابداران انتظار می رود دلایل تغییرات را به طور کامل افشا و توضیح دهند.

 

3. اصل اخلاص


طبق این اصل ، حسابدار باید تصویر صحیحی از وضعیت مالی یک تجارت را ارائه دهد.

 

4. اصل ماندگاری روش


تمرکز این اصل بر این است که باید در رویه های مورد استفاده در گزارشگری مالی سازگار باشد.

 

5. اصل عدم جبران خسارت


جزئیات کامل اطلاعات مالی باید شامل موارد منفی و مثبت باشد. این کار باید بدون انتظار جبران بدهی توسط دارایی یا درآمد حاصل از هزینه انجام شود.

 

6. اصل تدبیر


نمایش داده های مالی باید "همانطور که هست" انجام شود و براساس هیچ گونه حدس و گمان نباشد.

 

7. اصل استمرار


این اصل فرض می کند که این تجارت در آینده به فعالیت خود ادامه خواهد داد.

 

8. اصل تناوبی


ورودی های حسابداری در طول دوره های زمانی مناسب توزیع می شوند.

 

9. اصل افشای کامل


ضمن ایجاد گزارش های مالی ، حسابداران باید در جهت افشای کامل تلاش کنند.

 

10. اصل نهایت ایمان


این اصل بیانگر این است که طرفین در معاملات صادق باقی بمانند.

 

در حالی که اصول GAAP توسط شرکتهای بزرگ هنگام گزارش دادن اطلاعات مالی آنها مورد استفاده قرار می گیرد ، اگر فکر می کنید ممکن است تجارت کوچک شما سرانجام مشمول GAAP شود ، ممکن است بخواهید از همان ابتدای کار استاندارد را قبول کنید.